Fysiotherapie

Bewegen lijkt vanzelfsprekend. Voor veel kinderen in het speciaal onderwijs is dat niet het geval. Vaak kunnen ze minder goed of minder snel meekomen met bewegingsactiviteiten. Dan kan het kind gebaat zijn bij extra ondersteuning en stimulering. Wanneer er een hulpvraag uit de klas komt, schrijft de schoolarts een verwijzing voor fysiotherapie.

Fysiotherapie kan worden ingezet, als er problemen zijn met:

• grove motoriek, dit betreft achterstand in de motoriek en moeite met aanleren en uitvoeren en de coördinatie van de beweging (kruipen, klimmen en klauteren, evenwicht, stabiliteit, balvaardigheid, huppelen en hinkelen).
• houding, gedacht kan worden aan een slechte houding en/of moeite met handhaven van de houding.
• spierkracht en spierlengte, verkorte spieren moeten gerekt worden en bij krachtsvermindering is spierversterking noodzakelijk.
• ademhaling en ontspanning, ook door masseren. Bij longproblematiek is het aanleren van een optimale ademhaling nodig, maar is ook nodig om spanning te verminderen.
• sensorische informatieverwerking, een goede waarneming van zintuigprikkels is voorwaarde voor motorische ontwikkeling. Vaak is er sprake van een over- of onderregistratie, wat zich kan uiten in lage basisspierspanning, verminderde alertheid, druk en prikkelzoekend gedrag en angst om te ervaren en om te bewegen.

De therapie is meestal individueel, soms in tweetallen of kleine groepjes.

Daarnaast biedt fysiotherapie een structurele ondersteuning, door advisering:

• bij aanvragen van helmen, orthopedisch schoeisel of tandem/driewieler.
• over  houdings- en bewegingsadviezen in de klas, op het schoolplein en tijdens de praktijklessen. Met name in het SO is fysiotherapie een vast onderdeel van het lesprogramma.