Fysiotherapie

Bewegen lijkt vanzelfsprekend. Voor veel leerlingen in het speciaal onderwijs is dat niet het geval. Leerlingen kunnen niet altijd even goed meekomen met bewegingsactiviteiten en ze beheersen soms de motorische vaardigheden onvoldoende. Een leerling kan dan gebaat zijn bij extra ondersteuning en stimulering door de fysiotherapeut. Wanneer er een hulpvraag vanuit de klas is of gesignaleerd wordt tijdens de motorische screening, kan er een verwijzing voor fysiotherapie uit voortkomen. Als deze wordt goedgekeurd door de CLZ en als de therapie onderwijsondersteunend is, kan de leerling fysiotherapie krijgen. De therapie is meestal individueel en soms in tweetallen of kleine groepjes.

De fysiotherapie kan gericht zijn op:

• grofmotorische vaardigheden: moeite met het aanleren, uitvoeren en coördineren van bewegingen (kruipen, klimmen en klauteren, evenwicht, stabiliteit, balvaardigheid, huppelen en hinkelen);
• houding: het handhaven van een juiste houding en/of asymmetrie bij scoliose;
• Spierkracht en spierlengte: voor een goede houding en het goed uitvoeren van de motorische vaardigheden is een goede spierlengte en spierkracht nodig.
• sensorische informatieverwerking: een goede waarneming van zintuigprikkels is een voorwaarde voor motorische ontwikkeling. Vaak is er sprake van een over- of onderregistratie. Dit kan zich uiten in een lage basisspierspanning, verminderde alertheid, druk en prikkelzoekend gedrag en angst om te ervaren en te bewegen.

De fysiotherapeut biedt ook structurele ondersteuning door advisering:

• bij het aanvragen van helmen, orthopedisch schoeisel of een tandem/driewieler;
• over houding en beweging in de klas, op het schoolplein en tijdens de praktijklessen.

Met name in het so is fysiotherapie een vast onderdeel van het lesprogramma.

We leren door te doen en te ervaren